Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους! Η Π.Ε.Γ.Δ.Υ. καταδικάζει την προσπάθεια ίδρυσης ιδιωτικών – μη κρατικών πανεπιστημίων από την κυβέρνηση που ιδιωτικοποιεί παραπέρα τη Δημόσια Παιδεία. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., για άλλη μία φορά, με το νομοσχέδιο που φέρνει για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κάνει ξεκάθαρο πως θέλει παιδεία για τους λίγους που έχουν να πληρώσουν, βάζοντας εμπόδια στη μόρφωση των πολλών. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα πανεπιστήμιο «ελεύθερο» για τις επιχειρήσεις, για την «ελεύθερη» αγορά, για τους μεγαλοεπενδυτές και κλειστό για τους φοιτητές και τις ανάγκες της κοινωνίας. Τα επιχειρήματα που προτάσσει, πως τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα βελτιώσουν τάχα και τα δημόσια είναι το λιγότερο για γέλια!

Η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων σε πολλές χώρες του εξωτερικού όπου εφαρμόζεται, έχει οδηγήσει σε υποβαθμισμένη εκπαίδευση με τεράστιο κόστος. Είναι γνωστό το γνωστό μοντέλο των «φοιτητικών δανείων», όπου το υπέρογκο κόστος σπουδών, εξαναγκάζει τους φοιτητές να λαμβάνουν δάνειο για να καλύψουν τα δίδακτρα με αποτέλεσμα, όταν τελειώνουν το Πανεπιστήμιο, να ξεκινούν τον εργασιακό τους βίο με ένα τεράστιο χρέος. Οι υπερχρεωμένοι νέοι εργαζόμενοι είναι αναγκασμένοι να “πειθαρχούν” απολύτως στις οποιεσδήποτε απαιτήσεις της εργοδοσίας, καθώς η δυνατότητα τους να διατηρήσουν την δουλειά τους, με όποιους όρους, είναι άμεσα συνδεδεμένη με την δυνατότητα τους να μπορούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους!!

Με τη δημιουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα ενισχυθεί ακόμη παραπέρα η επιχειρηματική – κερδοσκοπική λειτουργία των δημόσιων Ιδρυμάτων, θα συμπαρασύρει τα δημόσια πανεπιστήμια στην υποβάθμιση της ποιότητας και των παροχών για να εξοικονομούν χρήματα.

Το ίδιο ακριβώς έγινε και σε άλλους τομείς! Η συνύπαρξη δημόσιου – ιδιωτικού τομέα δεν οδήγησε σε καλύτερες παροχές. Η ύπαρξη ιδιωτικών νοσοκομείων δεν οδήγησε σε βελτίωση του δημόσιου συστήματος υγείας. Η “απελευθέρωση της αγοράς” στον σιδηρόδρομο δεν έφερε ασφαλείς μεταφορές, αλλά πολύνεκρα εγκλήματα, όπως στα Τέμπη. Η ύπαρξη ιδιωτικών σχολείων δεν οδήγησε σε σύγχρονες και ασφαλείς κτιριακές υποδομές, σε προγράμματα σπουδών και εγχειρίδια που θα μορφώνουν ολόπλευρα τα παιδιά.

Το ποιος τελικά θα καταφέρνει να σπουδάσει θα κρίνεται ακόμη περισσότερο από την τσέπη κάθε οικογένειας. Όσοι λίγοι μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά θα αγοράζουν σπουδές, και πτυχίο, ενώ οι πολλοί θα συνεχίσουν να περνάνε τον ατελείωτο εξεταστικό μαραθώνιο της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ) και της Τράπεζας Θεμάτων. Το σχολείο της παπαγαλίας, μιας ατελείωτης ύλης χωρίς αρχή, μέση και τέλος, που αδειάζει τις τσέπες των οικογενειών, θα γίνει ακόμη χειρότερο και πιο εξοντωτικό για τους μαθητές.

Επίσης, η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα επιφέρει άμεσο και συντριπτικό χτύπημα στα πτυχία και στα επαγγελματικά δικαιώματα χιλιάδων αποφοίτων.

Πραγματικά, τα πτυχία μας έχουν ήδη υποβαθμιστεί έως τώρα και θα συνεχίσουν με την ισχύ του συγκεκριμένου νόμου. Τα πτυχία των ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα παρέχουν επαγγελματικά δικαιώματα, ανάλογα με τις ανάγκες της εργοδοσίας και όχι της κοινωνίας, τα οποία θα διαρκώς θα ανανεώνονται, θα επανακαταρτίζονται και θα συμπληρώνονται με νέα ανάλογα με τις ανάγκες της ζήτησης, γεγονός, που θα ασκήσει πιέσεις υποβαθμίζοντας τα δημόσια ΑΕΙ, ώστε  να εναρμονιστούν με τα ιδιωτικά εάν θέλουν να επιβιώσουν κατακερματίζοντας τόσο τις παροχές-γνωστικά αντικείμενα/σπουδές, όσο και τις επαγγελματικές κατοχυρώσεις που προσέφεραν ως σήμερα.

Τα “εξειδικευμένα” πτυχία και τα περιορισμένα  επαγγελματικά δικαιώματα θα πλήξουν άμεσα απόφοιτους των δημόσιων Πανεπιστημίων. Οι εργοδότες θα έχουν διαθέσιμο ένα ευέλικτο, υπερεξειδικευμένο δυναμικό, ευάλωτο, με λιγότερα δικαιώματα, που θα πιέζει προς τα κάτω τις αμοιβές και τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων του κλάδου. Έτσι, θα διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις για να νομιμοποιηθεί πλήρως και μακροπρόθεσμα η πλήρης εξατομίκευση, ο άκρατος ανταγωνισμός και ο νόμος της ζούγκλας στην αγορά εργασίας.

Βασικός στόχος της ίδρυσης των ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα είναι το κέρδος του εκάστοτε επιχειρηματία. Επομένως, το ερώτημα θα είναι ένα: το κατά πόσον προτεραιότητα πλέον θα είναι πράγματι η εκπαίδευση με αποκλειστικό γνώμονα την απόκτηση δεξιοτήτων και γνώσεων για τη λειτουργική άσκηση του εκάστοτε επαγγέλματος. Στόχος δεν θα είναι η επαρκής γνώση για την άσκηση επαγγέλματος παρά μόνον η καταβολή διδάκτρων και η απορρόφησή τους από τα ιδιωτικά.

Θα δούμε όλοι μας μέσα σε μια μέρα τα πτυχία των δημόσιων πανεπιστημίων να εξισώνονται με το κάθε λογής ίδρυμα, κολλέγιο, ιδιωτικό ΑΕΙ που θα δίνει πτυχία με κριτήριο πόσο αντέχει η τσέπη του καθενός!!

Όλοι και όλες οι εργαζόμενοι, οφείλουμε να αφουγκραστούμε τις αγωνίες, τα αδιέξοδα και την έλλειψη εργασιακής προοπτικής της νέας γενιάς, και να σταθούμε στο πλευρό τους αγωνιζόμενοι για το καθολικό δικαίωμα στη μόρφωση, τις σπουδές και τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Χρέος μας να περιφρουρούμε το συνταγματικό δικαίωμα των μαθητών μας στη μόρφωση και τη καθολική υποχρέωση του κράτους στην παροχή της.

Απέναντι σε αυτό το μέτωπο που επιχειρεί να υποθηκεύσει το μέλλον των φοιτητών, ως αυριανών εργαζομένων και να βάλει ταφόπλακα στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, μόνη απάντηση μπορούν να είναι οι συλλογικοί αγώνες μας.

Διεκδικούμε:

1. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν παιδεία και σύγχρονες σπουδές.
2. Όχι στην κατάργηση του άρθρου 16 – όχι στα ιδιωτικά πανεπιστήμια.
3. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Παιδεία στο ύψος των αναγκών.
4. Πτυχία με αξία – μοναδική προϋπόθεση για την άσκηση του επαγγέλματος. Κατάργηση του ν.4589/19.

 Ενώνουμε την φωνή μας μαζί με το φοιτητικό και εργατικό κίνημα για να μην κατατεθεί – να μην ψηφιστεί αυτός ο νόμος. Παλεύουμε για ένα πραγματικά ελεύθερο πανεπιστήμιο από: Τα κέρδη τους, Τις επιχειρήσεις, Τον αυταρχισμό!

Στις 8 Φεβρουαρίου συμμετέχουμε με τα παιδιά μας και τους εκπαιδευτικούς στο Πανελλαδικό συλλαλητήριο που διοργανώνεται στις 12 το μεσημέρι στην Αθήνα στα Προπύλαια